Na 417 przeprowadzonych testów derotacji w 51 przypadkach badani wykazali zbyt duży tonus mięśniowy, co powodowało, że tułów badanego stanowił niejako monolit jednobryłowy, nie pozwalając na oddziaływanie segmentarne, tj. derotację obręczy biodrowej, zmianę trójpłaszczyznowego przebiegu kręgosłupa, wysokość ramion i łopatek.
Z grupy 51 badanych, u których test okazał się nieskuteczny, 29 osób wyraziło zgodę na tygodniowe stosowanie „Siedziska rehabilitacyjnego” w domu jako formę przygotowania do drugiego badania. Ustawienie siedziska w tych przypadkach odbywało się na podstawie oceny trójpłaszczyznowej wzorca „trzymania się” w pozycji stojącej i w siadzie.
Drugie badanie osób, po codziennej praktyce stosowania urządzenia, przez co najmniej siedem dni, ukazało, że na 29 osób 27 wykazało pozytywną odpowiedź posturalną na zmiany kątowego ustawienia siedziska, czyli przebieg testu uznano za pozytywny.
Na podstawie przeprowadzonych testów ich skuteczność osiągnęła poziom 88%. Przygotowanie uczestników do drugiego badania, tygodniowym stosowaniem urządzenia, zaowocowało pozytywnym jego przebiegiem w 93% .