Większość teorii w rehabilitacji ruchowej powstało niejako wtórnie do praktyki, której często były „rzucane wyzwania” przez nowe oblicza złożonych patologii narządu ruchu.
Zapotrzebowanie na narzędzia terapeutyczne, które mogły stanowić zachowawczą alternatywę
dla chirurgicznej ingerencji w zakotwiczenie rdzenia kręgowego, takich przypadków jak: pewna grupa skolioz idiopatycznych oraz Zespołu Arnolda Chiariego, dały początek pracom, które zaowocowały powstaniem urządzeń medycznych „Anti scolio by legs” oraz „Platformy zmiennokątowej”. Skuteczność tych urządzeń w zakresie kształtowania i przywracania gibkości była wielokrotnie demonstrowana na przypadkach skolioz idiopatycznych, plastycznej paraplegii typu IV, jamistości rdzenia, Zespołu Friedreicha oraz SM.
Coraz większe zainteresowanie pacjentów zabiegami, ze względu na ich bezpieczeństwo stosowania, powtarzalność i skuteczność oraz fizjoterapeutów rozbudową własnego warsztatu narzędzi terapeutycznych pozwala mieć nadzieję na zwiększenie liczby przypadków BEZINWAZYJNEGO przywracania sprawności ruchowej.
W kolejnych postach postaramy się przybliżyć sylwetki pacjentów, którzy uniknęli zabiegu dzięki fizjoterapii wg „Oddolnokończynowej koncepcji usprawnienia ruchowego” z wykorzystaniem ww. urządzeń.
Zabieg z wykorzystaniem „Anti scolio by legs”. 13-letni pacjent po przebytej operacyjnej korekcie skoliozy idiopatycznej z dzieiwęciotrzonowym blokiem kostym.
